هنگام انجام اندازه‌گیری‌های PD بر روی دستگاه‌های ولتاژ بالا، معمولاً از دو رویکرد مختلف برای مکان‌یابی منبع PD استفاده می‌شود. اولاً، تغییرات دامنه سیگنال یا تغییر شکل اشکال سیگنال می تواند نشانه هایی از محل منبع PD باشد. در مرحله دوم، اندازه‌گیری زمان انتشار پالس‌های PD می‌تواند برای محاسبه مکان‌های منبع استفاده شود. به چنین روش هایی به عنوان اندازه گیری مکان مبتنی بر زمان رسیدن یا زمان انتشار گفته می شود. می توان از روش های مبتنی بر الکترومغناطیسی، صوتی یا ترکیبی از هر دو استفاده کرد.

هنگام استفاده از روش‌های مکان مبتنی بر زمان ورود، معمولاً یک توصیف یا مدل‌سازی ریاضی زیربنایی برای تعیین مکان PD فضایی اعمال می‌شود. معادلات مشاهده از معادله تفاوت خطی برای پالس های PD مستقیم و منعکس شده تا سیستم های غیر خطی توابع کره (مثلثی) متغیر است.

اساس مهم هر فرآیند مکان یابی مبتنی بر زمان رسیدن، تعیین صحیح زمان رسیدن پالس ها است. مترادف با تعیین شروع واقعی پالس PD گذرا (یا یک بخش سیگنال مشخصه که در هنگام انتشار از طریق جسم آزمایشی تحت تأثیر قرار نمی گیرد). هر دو، تعیین زمان دستی (که توسط یک تحلیلگر با تجربه انجام می شود) یا تعیین زمان خودکار با تکنیک های پردازش سیگنال استفاده می شود. بسته به دستگاهی که مورد بررسی قرار می گیرد، تکنیک دومی که به ویژه هنگام استفاده از روش های صوتی استفاده می شود، نویز زدایی سیگنال است که ممکن است شامل فیلتر کردن سیگنال، ملاحظات مقدار میانگین سیگنال (میانگین) یا رویکردهای نویز زدایی مبتنی بر موجک باشد.

روش های الکترومغناطیسی

سرعت انتشار پالس های PD الکترومغناطیسی در مقایسه با پالس های PD آکوستیک بسیار بیشتر است. از این رو الزامات سیستم اندازه‌گیری در مورد وضوح و دقت اختلاف زمان رسیدن برای روش‌هایی که زمان رسیدن سیگنال‌های الکترومغناطیسی را استفاده می‌کنند، بالاتر است. پهنای باند کلی سیستم اندازه گیری (از جمله عناصر حسگر) بر حداکثر تفکیک موقعیت مکانی کلی قابل دستیابی تأثیر می گذارد، و بسته به کاربرد معمولاً قطعات طیف وسیع تری در محدوده VHF یا UHF مورد نیاز است.

بسته به ویژگی‌های انتشار سیگنال در دستگاه آزمایش‌شده، توجه ویژه‌ای برای اطمینان از صحت مدل‌های ریاضی استفاده‌شده مورد نیاز است، به‌عنوان مثال فرض کردن مسیرهای انتشار مستقیم برای سیگنال‌های UHF پراکنده یا پراکنده بدون تصحیح زمان‌های رسیدن اندازه‌گیری شده، می‌تواند نتایج مکان‌یابی اشتباهی را ارائه دهد.

روش های صوتی

مکان PD تمام صوتی می تواند رویکردهای مبتنی بر سیگنال و یا سیگنال بر اساس زمان رسیدن انجام شود. بسته به دستگاه ولتاژ بالا، اندازه گیری ها به اندازه گیری های تک یا چند کاناله تقسیم می شوند. وظیفه کلیدی در مکان PD مبتنی بر زمان رسیدن، ارائه تعداد کافی سیگنال صوتی به طور همزمان ثبت شده به منظور حل معادلات مشاهده مربوطه است، بنابراین امکان تخمین مکان PD را فراهم می کند.

از آنجایی که اندازه‌گیری‌های PD تمام صوتی ممکن است از کاهش حساسیت تشخیص برای نقص‌های ضعیف یا عمیقاً پنهان PD ایجاد مشکل شود، برای افزایش حساسیت آکوستیک، میانگین‌گیری با تحریک صوتی اعمال می‌شود. یک نیاز ضروری برای کاربرد موفقیت آمیز این روش یک سیگنال PD آکوستیک تکراری است که در حداقل یک کانال از سیستم اندازه گیری قابل اندازه گیری است.

روش های مخلوط الکترومغناطیسی و صوتی

سیگنال‌های PD صوتی با سیگنال‌های PD الکترومغناطیسی مقایسه می‌شوند که اغلب در معرض تضعیف نسبتاً قوی‌تری در مسیر انتشار خود از منبع به عنصر حسگر قرار دارند. حساسیت اندازه گیری صوتی را می توان با ترکیب هر دو روش، یعنی ترکیب تشخیص PD صوتی و الکترومغناطیسی افزایش داد.

یکی دیگر از مزایای مهم اندازه گیری الکترومغناطیسی به همراه اندازه‌گیری‌های صوتی، افزایش اطمینان حاصل از آزمایش‌های ترکیبی PD است. بر اساس این فرض که نویز صوتی معمولاً سیگنال‌های الکترومغناطیسی داخلی تولید نمی‌کند، و همچنین اختلالات الکترومغناطیسی معمولاً سیگنال‌های صوتی ایجاد نمی‌کنند. یک رابطه فاز پایدار به طور کلی برای ارزیابی سیگنال ها به عنوان PD مورد نیاز است.