دمای محیط

مگر در مواردی که در جزئیات مربوط به آزمون خاص مشخص شده باشد، آزمایش ها باید در دمای محیط (15±20) درجه سانتیگراد انجام شود.

فرکانس و شکل موج ولتاژهای تست فرکانس توان

فرکانس ولتاژهای آزمایش متناوب باید در محدوده 49 هرتز تا 61 هرتز باشد. شکل موج باید اساساً سینوسی باشد. مقادیر ذکر شده مقادیر rms هستند.

شکل موج ولتاژهای آزمایش ضربه

مطابق با IEC 60230، موج ضربه ای باید یک زمان جلوی مجازی بین 1 میکرو ثانیه و 5 میکرو ثانیه و زمان اسمی تا نصف مقدار پیک بین 40 میکرو ثانیه و 60 میکرو ثانیه داشته باشد. در سایر موارد، باید مطابق با IEC 60060-1 باشد.

تعیین دمای هادی کابل

توصیه می شود برای تعیین دمای واقعی از یکی از روش های تست شرح داده شده در پیوست G استفاده شود.

تست معمولی

آزمایش‌های معمول معمولاً روی هر طول کابل تولید شده انجام می‌شود. با این حال، ممکن است تعداد طول هایی که باید آزمایش شوند، کاهش یابد یا یک روش آزمایشی جایگزین بر اساس رویه های کنترل کیفیت توافق شده اتخاذ شود.

آزمایشات معمول مورد نیاز این استاندارد به شرح زیر است:

الف) اندازه گیری مقاومت الکتریکی هادی ها

ب) آزمایش تخلیه جزئی بر روی کابل های دارای هسته با صفحه نمایش هادی و صفحه های عایق

ج) تست ولتاژ

د) آزمایش الکتریکی روی روکش، در صورت نیاز

مقاومت الکتریکی هادی ها

اندازه‌گیری‌های مقاومت باید بر روی تمام هادی‌های هر کابلی که به آزمایش‌های معمول ارائه می‌شوند، از جمله هادی متحدالمرکز، در صورت وجود، انجام شود.

طول کامل کابل، یا نمونه ای از آن، باید در اتاق آزمایش قرار داده شود، که باید حداقل 12 ساعت قبل از آزمایش در دمای نسبتاً ثابتی حفظ شود. در صورت تردید در برابر بودن دمای رسانا با دمای اتاق، پس از 24 ساعت قرار گرفتن کابل در اتاق آزمایش، مقاومت باید اندازه گیری شود. به طور متناوب، مقاومت را می توان بر روی نمونه ای از هادی که حداقل به مدت 1 ساعت در یک حمام مایع با دمای کنترل شده قرار داده شده است، اندازه گیری کرد.

مقدار مقاومت اندازه گیری شده باید در دمای 20 درجه سانتیگراد و طول 1 کیلومتر مطابق با فرمول ها و فاکتورهای ارائه شده در IEC 60228 اصلاح شود.

d.c. مقاومت هر هادی در دمای 20 درجه سانتی گراد نباید از حداکثر مقدار مناسب مشخص شده در IEC 60228 تجاوز کند. برای هادی های متحدالمرکز، مقاومت باید با مقررات و/یا استانداردهای ملی مطابقت داشته باشد.

آزمایش تخلیه جزئی

آزمایش تخلیه جزئی باید مطابق با IEC 60885-3 انجام شود، با این تفاوت که حساسیت همانطور که در IEC 60885-3 تعریف شده است باید 10 pC یا بهتر باشد.

برای کابل‌های سه هسته‌ای، آزمایش باید بر روی تمام هسته‌های عایق‌شده انجام شود، ولتاژ بین هر هادی و صفحه نمایش اعمال می‌شود.

ولتاژ آزمایش باید به تدریج افزایش یابد و به مدت 10 ثانیه روی 2 U0 نگه داشته شود و سپس به آرامی تا 1.73 U0 کاهش یابد.

هیچ تخلیه قابل تشخیصی بیش از حساسیت اعلام شده از جسم آزمایشی در 1.73 U0 وجود ندارد.

توجه: هرگونه تخلیه جزئی از جسم مورد آزمایش ممکن است مضر باشد.

تست ولتاژ

آزمایش ولتاژ باید در دمای محیط با استفاده از ولتاژ متناوب در فرکانس توان انجام شود.

روش تست برای کابل های تک هسته ای

برای کابل های تک هسته ای، ولتاژ تست باید به مدت 5 دقیقه بین هادی و صفحه فلزی اعمال شود.

روش تست کابل های سه هسته ای

برای کابل‌های سه هسته‌ای با هسته‌های غربال‌شده جداگانه، ولتاژ آزمایش باید به مدت 5 دقیقه بین هر هادی و لایه فلزی اعمال شود.

برای کابل‌های سه هسته‌ای بدون هسته‌های غربال‌شده جداگانه، ولتاژ آزمایش باید به مدت 5 دقیقه متوالی بین هر هادی عایق‌شده و همه رساناها و لایه‌های فلزی جمعی اعمال شود.

کابل های سه هسته ای را می توان در یک عملیات با استفاده از ترانسفورماتور سه فاز آزمایش کرد.

ولتاژ تست

ولتاژ تست فرکانس توان باید 3.5 U0 باشد. مقادیر ولتاژ آزمایشی تک فاز برای ولتاژهای نامی استاندارد در جدول 11 آورده شده است.

جدول 1 – ولتاژهای آزمایشی معمول

اگر برای کابل های سه هسته ای، آزمایش ولتاژ با ترانسفورماتور سه فاز انجام شود، ولتاژ تست بین فازها باید 1.73 برابر مقادیر ارائه شده در این جدول باشد.

در تمام موارد، ولتاژ آزمایش باید به تدریج تا مقدار مشخص شده افزایش یابد.

هیچ خرابی عایق نباید رخ دهد.

آزمایش الکتریکی روی روکش کابل

در صورت توافق بین مشتری و تامین کننده، کابل باید تحت آزمایش الکتریکی مشخص شده در بند 3.2 IEC 60229:2007 قرار گیرد.

کابل هایی که دارای یک لایه نیمه رسانا اکسترود شده روی روکش هستند باید حذف شوند و d.c. آزمایش ولتاژ مشخص شده در 3.1 IEC 60229:2007 ممکن است اعمال شود.

نمونه آزمون

نمونه آزمایش های مورد نیاز این استاندارد به شرح زیر است:

الف) معاینه هادی

ب) بررسی ابعاد

ج) آزمایش ولتاژ برای کابل‌های با ولتاژ نامی بالای 3.6/6 (7.2) کیلوولت.

د) تست ست داغ برای عایق های EPR، HEPR و XLPE و غلاف های الاستومری.

فراوانی تست های نمونه
بررسی هادی و بررسی ابعاد

معاینه هادی، اندازه گیری ضخامت عایق و غلاف و اندازه گیری قطر کلی باید در یک طول از هر سری تولیدی با همان نوع و مقطع اسمی کابل انجام شود.

اما باید به بیش از 10٪ از تعداد طول در هر قرارداد محدود شود.

آزمون های الکتریکی و فیزیکی

آزمایش‌های الکتریکی و فیزیکی باید بر روی نمونه‌های گرفته‌شده از کابل‌های تولیدی بر اساس روش‌های کنترل کیفیت توافق شده انجام شود. در صورت عدم وجود چنین توافقی، برای قراردادهایی که طول کل آنها از 2 کیلومتر برای کابل های سه هسته ای یا از 4 کیلومتر برای کابل های تک هسته ای تجاوز می کند، آزمایش ها باید بر اساس جدول 12 انجام شود.

جدول 2 – تعداد نمونه برای آزمایش های نمونه

تکرار تست ها

اگر هر یک از نمونه‌ها در هر یک از آزمایش‌ها شکست بخورد، دو نمونه دیگر از همان دسته گرفته می‌شود و به همان آزمون یا آزمایش‌هایی که نمونه اصلی در آن شکست خورده است، ارائه می‌شود. اگر هر دو نمونه اضافی تست ها را پشت سر بگذارند، تمام کابل های دسته ای که از آن گرفته شده اند باید مطابق با الزامات این استاندارد تلقی شوند. اگر هر یک از نمونه‌های اضافی شکست بخورد، دسته‌ای که از آن گرفته شده‌اند به عنوان ناقض تلقی می‌شود.

معاینه هادی

مطابقت با الزامات ساخت هادی IEC 60228 باید با بازرسی و اندازه گیری، در صورت امکان، بررسی شود.

اندازه گیری ضخامت عایق و روکش های غیر فلزی

 (شامل غلاف جداسازی اکسترود شده، اما به استثنای پوشش های اکسترود شده داخلی)

روش آزمون باید مطابق با استانداردهای IEC 60811-201 و IEC 60811-202 باشد.

هر طول کابلی که برای آزمایش انتخاب می‌شود، باید با قطعه‌ای از کابل که در صورت لزوم دور انداختن هر قسمتی که ممکن است آسیب دیده باشد، از یک انتها گرفته شود.

الزامات برای عایق

برای هر قطعه هسته، کوچکترین مقدار اندازه‌گیری شده نباید بیش از 0.1 میلی‌متر از 90 درصد مقدار اسمی کمتر شود، یعنی:

t_min ≥ 0,9 t_n – 0,1

و بعلاوه:

(t_max – t_min)/ t_max ≤ 0,15

جایی که

t_max حداکثر ضخامت, به میلی متر; t_min حداقل ضخامت, به میلی متر;  t_n ضخامت اسمی, به میلی متر است.

توجه: tmax و tmin در یک مقطع اندازه گیری می شوند.

الزامات برای غلاف های غیر فلزی

در صورت استفاده از لایه بیرونی نیمه رسانا اکسترود شده و کاملاً به غلاف غیر فلزی چسبانده شده باشد، می توان ضخامت تا 0.3 میلی متر از لایه نیمه رسانا را به عنوان بخشی از ضخامت غلاف پذیرفت. غلاف شامل لایه بیرونی نیمه رسانا باید همان الزامات مکانیکی مورد نیاز برای نوع ترکیب غلاف مشخص شده را برآورده کند، صرف نظر از اینکه دمبل چگونه تهیه شده است.

حداقل ضخامت غلاف غیر فلزی نباید بیش از 0.2 میلی متر کمتر از 80 درصد مقدار اسمی باشد.

t_min ≥ 0,8t_n – 0,2

اندازه گیری ضخامت روکش سرب

حداقل ضخامت غلاف سربی باید با یکی از روش های زیر به تشخیص سازنده تعیین شود و نباید از 95 درصد ضخامت اسمی بیش از 0.1 میلی متر کمتر شود، یعنی:

t_min ≥ 0,95 t_n – 0,1

نکته: روش های اندازه گیری ضخامت انواع دیگر غلاف فلزی در دست بررسی است.

روش نواری

اندازه گیری باید با یک میکرومتر با صفحات صفحه با قطر 4 تا 8 میلی متر و دقت 0.01 ± میلی متر انجام شود.

اندازه گیری باید بر روی یک قطعه آزمایشی از غلاف به طول حدود 50 میلی متر که از کابل تکمیل شده جدا شده است، انجام شود. قطعه باید به صورت طولی شکاف خورده و با دقت صاف شود. پس از تمیز کردن قطعه آزمایش، باید تعداد کافی اندازه‌گیری در امتداد محیط غلاف و در فاصله کمتر از 10 میلی‌متر از لبه قطعه مسطح انجام شود تا از اندازه‌گیری حداقل ضخامت اطمینان حاصل شود.

روش حلقه

اندازه گیری ها باید با یک میکرومتر دارای یک بینی صاف و یک بینی توپی یا یک بینی صاف و یک بینی مستطیلی مسطح به عرض 0.8 میلی متر و طول 2.4 میلی متر انجام شود. بینی توپی یا بینی مستطیلی مسطح باید در قسمت داخلی حلقه اعمال شود. دقت میکرومتر باید 0.01 ± میلی متر باشد.

اندازه‌گیری‌ها باید بر روی حلقه‌ای از غلاف که به دقت از نمونه بریده شده است، انجام شود. ضخامت باید در تعداد کافی از نقاط در اطراف محیط حلقه تعیین شود تا اطمینان حاصل شود که حداقل ضخامت اندازه گیری می شود.

اندازه گیری سیم ها و نوارهای زرهی
اندازه گیری روی سیم

قطر سیم های گرد و ضخامت سیم های تخت باید با استفاده از یک میکرومتر دارای دو دماغه مسطح با دقت 0.01± میلی متر اندازه گیری شود. برای سیم های گرد، دو اندازه گیری باید در زاویه قائم با یکدیگر در یک موقعیت و میانگین دو مقدار به عنوان قطر در نظر گرفته شود.

اندازه گیری روی نوار

اندازه گیری باید با یک میکرومتر دارای دو دماغه مسطح به قطر تقریبی 5 میلی متر با دقت 0.01 میلی متر انجام شود. برای نوارهایی با عرض حداکثر 40 میلی متر، ضخامت باید در مرکز عرض اندازه گیری شود. برای نوارهای پهن تر، اندازه گیری ها باید 20 میلی متر از هر لبه نوار انجام شود و میانگین نتایج به عنوان ضخامت در نظر گرفته شود.

الزامات

ابعاد سیم‌ها و نوارهای زرهی نباید کمتر از مقادیر اسمی مندرج در بند 13.5 بیشتر از موارد زیر باشد:

– 5 درصد برای سیم های گرد؛

– 8 درصد برای سیم های تخت؛ – 10 درصد برای نوارها.

اندازه گیری قطر خارجی

اگر اندازه گیری قطر خارجی کابل به عنوان آزمایش نمونه مورد نیاز باشد، باید مطابق با استاندارد IEC 60811-203 انجام شود.

تست ولتاژ 17.9 به مدت 4 ساعت

این آزمایش فقط برای کابل های ولتاژ نامی بالای 3.6/6 (7.2) کیلو ولت قابل استفاده است.

نمونه برداری

نمونه باید قطعه ای از کابل تکمیل شده به طول حداقل 5 متر بین پایانه های آزمایشی باشد.

رویه

ولتاژ فرکانس توان باید به مدت 4 ساعت در دمای محیط بین هر هادی و لایه(های فلزی) اعمال شود.

  ولتاژهای تست

ولتاژ تست باید 4 U0 باشد. مقادیر ولتاژ آزمایشی برای ولتاژهای نامی استاندارد در جدول 13 آورده شده است.

جدول 3 – ولتاژهای آزمایشی نمونه

ولتاژ آزمایش باید به تدریج تا مقدار مشخص شده افزایش یابد و به مدت 4 ساعت حفظ شود.

الزامات

هیچ خرابی عایق نباید رخ دهد.

تست ست داغ برای عایق های EPR، HEPR و XLPE و غلاف های الاستومری

رویه

روش نمونه برداری و آزمایش باید مطابق با استاندارد IEC 60811-507 با استفاده از شرایط ارائه شده در جداول 19 و 23 انجام شود.

الزامات

نتایج آزمایش باید با الزامات ارائه شده در جدول 19 برای عایق های EPR، HEPR و XLPE و در جدول 23 برای غلاف های SE1 مطابقت داشته باشد.

تست نوع الکتریکی

هنگامی که آزمایش‌های نوع با موفقیت بر روی یک نوع کابل تحت پوشش این استاندارد با سطح مقطع هادی خاص و ولتاژ نامی انجام شده باشد، تأیید نوع باید برای کابل‌هایی از همان نوع با سایر سطوح مقطع هادی و/ یا ولتاژ نامی، مشروط بر اینکه سه شرط زیر همگی برآورده شوند:

الف) همان مواد، یعنی. صفحات عایق و نیمه هادی و فرآیند ساخت استفاده می شود.

ب) سطح مقطع هادی بزرگتر از سطح مقطع کابل آزمایش شده نباشد،

با این تفاوت که تمام سطوح مقطع تا 630 میلی‌متر مربع تأیید می‌شوند که سطح مقطع کابل آزمایش‌شده قبلی در محدوده 95 میلی‌متر مربع تا 630 میلی‌متر مربع باشد.

ج) ولتاژ نامی بیشتر از ولتاژ کابل تست شده نباشد.

تایید باید مستقل از مواد هادی باشد.

کابل هایی که دارای صفحه رسانا و صفحه عایق هستند

نمونه ای از کابل تکمیل شده به طول 10 متر تا 15 متر باید در معرض آزمایش های ذکر شده در بند 18.2.2 قرار گیرد.

به استثنای مفاد بند 18.2.3، تمام آزمایشات ذکر شده در بند 18.2.2 باید به طور متوالی بر روی یک نمونه اعمال شوند.

در کابل های سه هسته ای، هر آزمایش یا اندازه گیری باید روی تمام هسته ها انجام شود.

اندازه گیری مقاومت صفحه های نیمه هادی که در بند 18-2-10 توضیح داده شده است باید روی یک نمونه جداگانه انجام شود.

توالی آزمون ها

توالی عادی آزمایش ها باید به شرح زیر باشد:

الف) آزمایش خمش، به دنبال آن یک آزمایش تخلیه جزئی

ب) اندازه گیری tan δ

ج) آزمایش چرخه گرمایش، به دنبال آن آزمایش تخلیه جزئی

د) آزمایش ضربه و به دنبال آن آزمایش ولتاژ

ه) آزمایش ولتاژ به مدت 4 ساعت

مقررات ویژه

اندازه گیری tan δ ممکن است بر روی نمونه ای متفاوت از نمونه مورد استفاده برای توالی نرمال آزمایش های فهرست شده در بند 18.2.2 انجام شود.

اندازه گیری tan δ در کابل هایی با ولتاژ نامی کمتر از 6/10 (12) کیلوولت مورد نیاز نیست.

ممکن است یک نمونه جدید برای آزمون e گرفته شود، مشروط بر اینکه این نمونه آزمایشی قبلاً به آزمون های a) و c) فهرست شده در بند 18.2.2 ارسال شده باشد.

تست خمش

نمونه باید حول یک استوانه آزمایشی (مثلاً توپی یک درام) در دمای محیط حداقل برای یک دور کامل خم شود. سپس باید باز شود و این فرآیند تکرار شود، با این تفاوت که خمش نمونه باید در جهت معکوس بدون چرخش محوری باشد.

این چرخه عملیات باید سه بار انجام شود.

قطر سیلندر آزمایشی نباید بیشتر از

• برای کابل هایی با غلاف سربی یا با یک فویل فلزی روی هم پوشانده شده به صورت طولی: – 25 (d + D) + 5% برای کابل های تک هسته ای.

– 20 (d + D) + 5٪ برای کابل های سه هسته ای؛

• برای کابل های دیگر:

– 20 (d + D) + 5٪ برای کابل های تک هسته ای؛

– 15 (d + D) + 5٪ برای کابل های سه هسته ای.

جایی که

D قطر خارجی واقعی نمونه کابل، بر حسب میلیمتر است که مطابق با 17.8 اندازه گیری می شود.

d قطر واقعی رسانا، بر حسب میلی متر است.

اگر هادی دایره ای نباشد:

d = 1,13√S

که در آن S مقطع اسمی بر حسب میلی متر مربع است.

پس از اتمام این آزمایش، نمونه باید تحت آزمایش تخلیه جزئی قرار گیرد و با الزامات مندرج در بند 18.2.5 مطابقت داشته باشد.

آزمایش تخلیه جزئی

آزمایش تخلیه جزئی باید مطابق با IEC 60885-3 انجام شود، حساسیت آن 5 pC یا بهتر است.

ولتاژ آزمایش باید به تدریج افزایش یابد و به مدت 10 ثانیه در 2 U0 نگه داشته شود و سپس به آرامی به 1.73 U0 کاهش یابد.

هیچ تخلیه قابل تشخیصی بیش از حساسیت اعلام شده از جسم آزمایشی در 1.73 U0 وجود ندارد.

توجه: هرگونه تخلیه جزئی از جسم مورد آزمایش ممکن است مضر باشد.

اندازه گیری Tan δ برای کابل های ولتاژ نامی 6/10 (12) کیلو ولت و بالاتر

نمونه کابل تکمیل شده باید با یکی از روش های زیر گرم شود: نمونه باید در مخزن مایع یا در کوره قرار داده شود یا جریان گرمایشی از صفحه فلزی یا هادی یا هر دو عبور داده شود.

نمونه باید تا زمانی گرم شود که هادی به دمایی برسد که باید 5 K تا 10 K بالاتر از حداکثر دمای هادی در عملکرد عادی باشد.

در هر روش، دمای هادی باید یا با اندازه‌گیری مقاومت رسانا یا توسط دستگاه اندازه‌گیری دما مناسب در حمام یا کوره یا روی سطح صفحه نمایش یا روی یک کابل مرجع که به همان اندازه گرم شده است، تعیین شود.

tan δ باید با ولتاژ متناوب حداقل 2 کیلو ولت در دمای مشخص شده در بالا اندازه گیری شود.

مقادیر اندازه گیری شده نباید بیشتر از مقادیر ارائه شده در جدول 15 باشد.

تست چرخه گرمایش

نمونه ای که تحت آزمایشات قبلی قرار گرفته است، باید در کف اتاق آزمایش گذاشته شود و با عبور جریان از هادی گرم شود.

 تا زمانی که هادی به دمای ثابت 5 K تا 10 K بالاتر از حداکثر دمای هادی در عملکرد عادی برسد.

برای کابل های سه هسته ای، جریان گرمایش باید از تمام هادی ها عبور داده شود.

سیکل گرمایش باید حداقل 8 ساعت طول بکشد. دمای هادی باید حداقل 2 ساعت از هر دوره گرمایش در محدوده دمایی اعلام شده حفظ شود. پس از آن باید حداقل 3 ساعت خنک‌سازی طبیعی در هوا تا دمای رسانا در 10 کلوین دمای محیط انجام شود.

این چرخه 20 بار انجام می شود.

پس از آخرین چرخه، نمونه باید تحت آزمایش تخلیه جزئی قرار گیرد و با الزامات مندرج مطابقت داشته باشد.

آزمایش ضربه و به دنبال آن آزمایش ولتاژ

این آزمایش باید بر روی نمونه در دمای رسانا 5 تا 10 کلوین بالاتر از حداکثر دمای رسانا در شرایط عادی انجام شود.

ولتاژ ضربه ای باید طبق روال ارائه شده در IEC 60230 اعمال شود و دارای مقدار پیک مطابق جدول 14 باشد.

جدول 4 – ولتاژهای ضربه ای

هر هسته کابل باید بدون شکست 10 پالس ولتاژ مثبت و 10 پالس منفی را تحمل کند.

پس از آزمایش ضربه ای، هر هسته نمونه کابل باید به مدت 15 دقیقه در معرض آزمایش ولتاژ فرکانس توان قرار گیرد. ولتاژ آزمایش باید مطابق جدول 11 باشد.

تست ولتاژ به مدت 4 ساعت

این آزمایش باید در دمای محیط انجام شود. یک ولتاژ فرکانس برق باید به مدت 4 ساعت بین هادی(ها) و صفحه(ها) به نمونه اعمال شود.

ولتاژ تست باید 4 U0 باشد. ولتاژ باید به تدریج به مقدار مشخص شده افزایش یابد. هیچ خرابی عایق نباید رخ دهد.

مقاومت صفحه نمایش نیمه رسانا

مقاومت صفحه های نیمه هادی اکسترود شده اعمال شده بر روی هادی و روی عایق باید با اندازه گیری بر روی قطعات آزمایشی که از هسته نمونه کابل ساخته شده و نمونه ای از کابل که تحت عملیات پیری قرار گرفته است، تعیین شود. برای آزمایش سازگاری مواد جزء مشخص شده در 19.7.

رویه

روش آزمایش باید مطابق با پیوست D باشد.

اندازه‌گیری‌ها باید در دمای 2± کلوین از حداکثر دمای رسانا در حالت عادی انجام شود.

الزامات

مقاومت، چه قبل و چه بعد از پیری، نباید بیشتر از موارد زیر باشد:

صفحه رسانا:

1000 Ω × m

صفحه عایق:

500 Ω × m

کابل های ولتاژ نامی 3.6/6 (7.2) کیلوولت دارای عایق غربال نشده

هر هسته از نمونه کابل تکمیل شده به طول 10 متر تا 15 متر باید تحت آزمایش های زیر قرار گیرد که به طور متوالی اعمال می شود:

الف) اندازه گیری مقاومت عایق در دمای محیط

ب) اندازه گیری مقاومت عایق در حداکثر دمای هادی در عملکرد عادی

ج) آزمایش ولتاژ برای 4 ساعت

کابل ها همچنین باید تحت آزمایش ضربه ای بر روی یک نمونه جداگانه از کابل تکمیل شده، به طول 10 تا 15 متر قرار گیرند.

اندازه گیری مقاومت عایق در دمای محیط
رویه

این آزمایش باید قبل از هر آزمایش الکتریکی دیگری روی طول نمونه انجام شود.

تمام پوشش های بیرونی باید برداشته شوند و هسته ها باید حداقل 1 ساعت قبل از آزمایش در آب در دمای محیط غوطه ور شوند.

ولتاژ آزمایشی dc باید 80 ولت تا 500 ولت باشد و باید برای مدت زمان کافی برای دستیابی به اندازه‌گیری ثابت و معقول اعمال شود، اما نه کمتر از 1 دقیقه و نه بیش از 5 دقیقه.

اندازه گیری باید بین هر هادی و آب انجام شود.

در صورت درخواست، اندازه گیری ممکن است در دمای (1±20) درجه سانتی گراد تایید شود.

محاسبات

مقاومت حجمی باید از مقاومت عایق اندازه گیری شده با فرمول زیر محاسبه شود:

که در آن

ρ مقاومت حجمی، بر حسب اهم × سانتی متر است.

R مقاومت عایق اندازه گیری شده بر حسب اهم است.

l طول کابل بر حسب سانتی متر است.

D قطر بیرونی عایق بر حسب میلی متر است.

d قطر داخلی عایق بر حسب میلی متر است.

«ثابت مقاومت عایق Ki» که بر حسب مگا اهم × کیلومتر بیان می‌شود، می‌تواند با استفاده از فرمول زیر محاسبه شود:

نکته: برای هسته هادی های شکل دار، نسبت D/d نسبت محیط روی عایق به محیط روی هادی است.

الزامات

مقادیر محاسبه شده از اندازه گیری ها نباید کمتر از مقادیر مشخص شده در جدول 15 باشد.

اندازه گیری مقاومت عایق در حداکثر دمای هادی
رویه

هسته های نمونه کابل باید حداقل 1 ساعت قبل از آزمایش در آب با دمای 2± کلوین از حداکثر دمای رسانا در حالت عادی غوطه ور شوند.

ولتاژ آزمایشی dc باید 80 ولت تا 500 ولت باشد و باید برای مدت زمان کافی برای دستیابی به اندازه‌گیری ثابت و معقول اعمال شود، اما نه کمتر از 1 دقیقه و نه بیش از 5 دقیقه.

اندازه گیری باید بین هر هادی و آب صورت گیرد.

محاسبات

مقاومت حجمی و یا ثابت مقاومت عایق باید از مقاومت عایق با فرمول های ارائه شده محاسبه شود.

الزامات

مقادیر محاسبه شده از اندازه گیری ها نباید کمتر از مقادیر مشخص شده در جدول 15 باشد.

تست ولتاژ به مدت 4 ساعت
رویه

هسته های نمونه کابل باید حداقل به مدت 1 ساعت در آب در دمای محیط غوطه ور شوند.

سپس یک ولتاژ فرکانس توان برابر با 4 U0 باید به تدریج اعمال شود و به مدت 4 ساعت به طور پیوسته بین هر هادی و آب حفظ شود.

الزامات

هیچ خرابی عایق نباید رخ دهد.

تست ضربه

این آزمایش باید بر روی نمونه در دمای رسانا 5 تا 10 کلوین بالاتر از حداکثر دمای رسانا در شرایط عادی انجام شود.

ولتاژ ضربه ای باید طبق رویه ارائه شده در IEC 60230 اعمال شود و دارای حداکثر مقدار 60 کیلو ولت باشد.

هر سری از ضربه ها باید به نوبه خود بین هر هادی فاز و سایر هادی های متصل به هم و به زمین اعمال شود.

الزامات

هر هسته کابل باید بدون شکست 10 پالس ولتاژ مثبت و 10 پالس ولتاژ منفی را تحمل کند.